lunes, 15 de diciembre de 2008

"Somos valientes"



Mi querido Isaac suele decir que "el talento es mera suerte, lo que importa es la valentía".

Y exacto, el talento no es más que puro azar, algo con lo que son tocados algunos individuos de nuestra sociedad y que provoca que ellos sean capaces de hacer determinadas cosas increíbles sin apenas esfuerzo. Pero no se trata de algo que ellos hayan alcanzado con el sudor de sus frentes, sino que siempre han sido así, llevan conviviendo toda la vida con ese don, y por lo tanto no saben lo que es realmente conseguir algo luchando mucho por ello.

Yo soy testigo de este hecho día a día en mi instituto. Cada mañana, en las horas muertas en las que estoy leyendo o descansando de mis compañeros de clase y sus adolescentes pensamientos, me pongo a observarles y llego a la conclusión de que, mientras algunos necesitan mucho trabajo para conseguir algo, otros en cambio son capaces de hacer maravillas con los ojos cerrados. Esto es fantástico ejemplo de a qué me refiero: los primeros tienen que trabajar mucho para conseguir lo que los segundos hacen sin ningún problema.

Pues bien, el otro día, diseñando la página web que tenemos en construcción me di cuenta de algo: es posible que no seamos los más talentosos del mundo (a pesar de que todos valemos mucho como mi queridísimo Isaac), pero si somos valientes y tenemos muchas ganas de conseguir nuestros objetivos.

Trabajando de noche, de día, en una casa, en un bar, en la calle, con lluvia, con sol... pero siempre con ilusión, esfuerzo y compañerismo.
(Y todo esto a pesar de los numerosos roces que todos sabéis que tengo con Jill y Mary en ocasiones)

A veces, y con esto demuestro más que con nada mi madurez, he de dejar a un lado el amor, y trabajar por el bien de todos nosotros.

Espero que consigamos nuestros objetivos.

Atentamente: Tracy, una adolescente enamorada

miércoles, 10 de diciembre de 2008

Noches de otoño, noches de trabajo


“Una sombra se mueve en la Plaza Roja bajo la fría noche santiaguesa ”…si, soy yo; llamado por el deber de quedar para debatir las ideas de nuestra futura página web.


He de decir que me encantan estos trabajos, pues lo meramente profesional se convierte en un desvarío de ideas, en los que todos los miembros del grupo dan su opinión, restando en esta futura página las invenciones más votadas por todos; un grupo democrático vamos.

Como no alegrarse en estas noches cuando las ideas salen solas, y una exclamación de ¡Genial! se repite constantemente (gracias sobre todo a la joven Tracy) ante las alocadas ideas de la gente.


Al final, tres o cuatro horas de duro trabajo han dado sus frutos: la división de la página web en cuanro grupos, por supuesto relacionados con nuestra carrera (no como muchas asignaturas del año pasado): fotografía, música, cine y literatura.

Y dentro de estos grandes cuatro grupos nueve apartados, nueve ejemplos en los que demostremos nuestra creatividad para parodiar o inventar un nuevo mundo alternativo, que es de lo que se trata.


Nombres famosos como Melendi, La oreja de Van Gogh, El niño del pijama de rayas o las fotografías de William Klein serán adaptados por nosotros en nuestro pequeño nuevo mundo digital.

Las risas están aseguradas.


Se despide Isaac desde la biblioteca de la facultad de Ciencias de la Comunicación,

Manhattan de Compostela.

lunes, 8 de diciembre de 2008

"Existen dúas maneiras de ser feliz nesta vida, unha é facerse o parvo e outra selo"


Bos días amigos.

Psicoanalizándovos doume de conta de que estades intregados pola frase do título desta entrada. Pertence ao meu querido amigo Freud, pero nesta ocasión adaptareina a situación, autopsicoanalizareime pois para converter esta frase e convertila no ser deste meu pensar, desta miña situación emocional actual.
Existen dúas maneiras de traballar nun día festivo nesta vida, unha é facerse o parvo e pasar de todo e a outra selo e poñerte a traballar...

Hoxe, día tristeiro de inverno, longa mañá de traballo. A resaca dos días anteriores parece restar nos seus efectos (ou causas?) despois de psicoanalizar físico e verbalmente ás miñas compañeiras e compañeiro de reparto nesta andaina informática.

Comezamos tratando os puntos (des)culturais a tratar na que algún día será a nosa páxina web (soa ben, noto que Mary está un pouco perdida, debe ser o seu novo tinguido, ou quizais ese sono que tanto se lle repite nas frías noites de inverno que, por segredo profesional non desvelarei). Decidimos pois que nos centraremos no cine (como non), na música, na literatura e na fotografía despois de rexeitar (obviamente) a postura de Tracy que, como ben podo apreciar e, a pesar de querer aparentar madurez, non deixa de ser unha nena, unha nena estúpida cuxa sangue esta inxectada de hormonas que non paran de rebulir no seu corpo (porque senón ía sair con Isaac?).

Pero non pensedes que o discutir á hora de traballar é malo, pois como ben dixo un dos meus mellores amigos e máis admirados compañeiros de traballo "se dous individuos están sempre dacordo en todo, podo asegurar que un pensa polos dous..."

Tamén decidimos parcial e provisionalmente que ou quenes serán o obxecto da nosa parodia en cada unha das seccións.

Un adianto? O código da Vinci (escollido por Isaac... quizais porque nel un vello se namora dunha moza e viceversa... nin que dicir que tenta buscar unha excusa ante as miñas constantes psicoanálises) ou Scream (terá Jill instintos asasinos de cara ó seu ex compañeiro sentimental? Sinceramente, si).

Sen maís, aquí está o voso psicoanalista para calquera problema.

UN SAÚDO DENDE A GRAN MAZÁ.

lunes, 1 de diciembre de 2008

La vida en Manhattan es complicada. Aclarémonos.


Debido a la complicación de este blog por las firmas con nuestros nombres Reales/Ficticios, cabe hacer un inciso entre diseño y diseño para explicar quienes somos sin necesidad de acceder a nuestros perfiles uno por uno. Los componentes de este grupo somos:

Elena Martín Lores / Tracy
Sara Sarmiento Fernández / Mary Wilken
Rubén Souto Santos / Psicoanalista y amigo de Isaac
Uxía Taboada Otero / Jill
Alberto Varela Cribeiro / Isaac Davis (Woody Allen)